Os veciños e veciñas da parroquia de Ribadetea reivindican publicamente estes días diante do concello, a realización de una serie de compromisos asumidos polo Alcalde Salvador González Solla, e reiteradamente incumpridos.
A protesta pública da A.V.V. de Ribadetea limitouse ate o de agora a poñer dúas pancartas na estrada que vai a Pazos de Borbén e que atravesa a parroquia. Pero este sinxelo acto de protesta da a medida do cansazo e esgotamento de uns veciños habitualmente comprensivos, cunha paciencia infinita que sempre confían en acadar os seus obxectivos co diálogo e “polas boas”, xentes que confiaron unha e outra vez na palabra do Alcalde e do Goberno Municipal. Por iso cando fan algunha medida de protesta pública, por pequena que sexa, indica que xa se superaron de abondo os límites da paciencia colectiva, que houbo un incumprimento reiterado durante meses ou incluso anos, e que xa se perdeu o último fío de esperanza e de confianza en resolver os problemas da comunidade.
O meu recoñecemento ó traballo que realizan as AAVV nas parroquias, traballo non sempre ben recoñecido polos propios veciños, pero que é fundamental para defender, reclamar e protexer o interés colectivo, ó marxe de intereses persoais ou políticos. Para un bon funcionamento do sistema democrático, é imprescindible que a sociedade civil se organice e mobilice na defensa do interés común, por iso a importancia das asociación parroquiaois que son as que verdadeiramente dinamizan e fan progresar ó rural.
A protesta pública da A.V.V. de Ribadetea limitouse ate o de agora a poñer dúas pancartas na estrada que vai a Pazos de Borbén e que atravesa a parroquia. Pero este sinxelo acto de protesta da a medida do cansazo e esgotamento de uns veciños habitualmente comprensivos, cunha paciencia infinita que sempre confían en acadar os seus obxectivos co diálogo e “polas boas”, xentes que confiaron unha e outra vez na palabra do Alcalde e do Goberno Municipal. Por iso cando fan algunha medida de protesta pública, por pequena que sexa, indica que xa se superaron de abondo os límites da paciencia colectiva, que houbo un incumprimento reiterado durante meses ou incluso anos, e que xa se perdeu o último fío de esperanza e de confianza en resolver os problemas da comunidade.
O meu recoñecemento ó traballo que realizan as AAVV nas parroquias, traballo non sempre ben recoñecido polos propios veciños, pero que é fundamental para defender, reclamar e protexer o interés colectivo, ó marxe de intereses persoais ou políticos. Para un bon funcionamento do sistema democrático, é imprescindible que a sociedade civil se organice e mobilice na defensa do interés común, por iso a importancia das asociación parroquiaois que son as que verdadeiramente dinamizan e fan progresar ó rural.
No hay comentarios:
Publicar un comentario